Szerokość i skrajnia
Aleksander Buczyński, Marcin Jackowski, 2007.12.01
Szerokość: co najmniej 1,5 m dla ścieżki jednokierunkowej; 2,0 m dla ścieżki dwukierunkowej; 3,0 m dla ciągów pieszo - rowerowych.
Na łukach konieczne są poszerzenia co najmniej o 0,5 m.
W odległości 0,5 m od krawędzi ścieżki nie powinny znajdować się obiekty o wysokości powyżej 5 cm.
Dla wygrodzeń prostopadłych do kierunku ścieżki odległość między sąsiednimi słupkami powinna wynosić 1,5 m. Niedopuszczalne są wygrodzenia skośne względem toru ruchu.
Skrajnia pionowa (znaki drogowe, gałęzie): 2,5 m.
ŹLE: ścieżka ma przepisową szerokość, ale rosnące obok pochylone drzewo wchodzi w skrajnię - co gorsza - po wewnętrznej stronie zakrętu czyli tej, na którą pochyla się jadący rowerzysta równoważąc siłę odśrodkową. Po drugiej stronie w skrajni znajduje się betonowy murek, a całości dopełnia nieprawidłowe oznakowanie (C-13/16 zamiast C-13) (Warszawa, Wybrzeże Kościuszkowskie).
ŹLE: wygrodzenie zawęża przekrój użyteczny drogi dla rowerów poniżej 2 m, mimo że było pod dostatkiem miejsca, by poprowadzić ścieżkę dalej od parkingu (Warszawa - Mokotów, Trasa Siekierkowska).
ŹLE: zamiast przestawić słup energetyczny, odgięto ścieżkę by go ominąć. Remont nawierzchni był świetną okazją do pozbycia się przeszkód, lecz jej nie wykorzystano (Warszawa - Bielany, ul. Sokratesa).